Van Morrison - T.B. Sheets (1974)

Brown Eyed Girl is toch wel een heel mooi liedje. Ik dacht lange tijd dat het van de Stones was...

Maar het kwam al eerder uit dan op deze plaat...

Dat dacht ik ook, maar op welk album dan?

Op z'n eerste solo-album, uit '67 al. (trouwens hoog tijd om dat album eens aan deze site toe te voegen)

TB Sheets...het loze gevecht tegen de dood. Prachtig!

Yep....dat had ik ook gedacht. Heb dit liedje voor het eerste in Denmarken gehoord, was in mijn auto op een ouderwets autoradio. Ups heb ik gedacht...een nieuwe Stones song.

het nummer T.B. Sheets hoorde ik ooit in een film voorbij komen (weet niet meer welke) daardoor ben ik interesse gaan tonen in deze man en besefte ik me dat hij veel meer was dan enkel die paar hits die ik al kende.

T.B. Sheets met het mooie Madame George...

Leuk plaatje hoor! ****

Dat moet "Bringing Out The Dead" van Martin Scorsese geweest zijn (met Nicolas Cage in de hoofdrol). Ik leerde dat nummer ook dankzij die film kennen en nu is het een van mijn favoriete Van Morrison nummers. Prachtig hoe dat in de film gebruikt werd.

Die VM-opnamen voor het Bang-label zijn inmiddels al zoveel keren op diverse labels herverpakt en heruitgebracht.
Columbia zag hier in 1973 (niet 1974) ook wel brood in. Het lijkt hier dus net alsof Van in dat jaar voor een ander label een nieuw album uitgebracht had. Met de songkeuze zit het wel goed. 'Spanish Rose' had er eigenlijk ook op gemoeten.
Heel gaaf die eerste versies van 'Madame George' en 'Beside you'. 'Brown eyed girl' is hier in de gecensureerde hit-versie (dus zonder 'making love in the green grass'). Voor wie echt al het goeie van VM's Bang-label jaren in een keer bij elkaar wil hebben is de compilatie 'The Bang masters' een leuk ding.

Ik ben een Van Morrison liefhebber. Langzaam maar zeker komen er meer albums van deze grootmeester in mijn kast te staan. Brown Eyed Girl is een van de nummers die horen in mijn favorieten aller tijden. Wat een prachtige vibe, lalalala, kan er van blijven genieten. Bright side of the road, heeft dat gevoel ook m.i.
Dit is dan niet echt een album in de puurste zin van het woord, maar meer een losse verzameling van nummers. Niks mis mee en heeft een prima dosis soul over zich.
Beside you heeft zo'n meeslepende blues in zich, met hele fijne percussie.
Ik kan me de link naar de stones uit die tijd wel indenken. Ook de stem heeft duidelijk overeenkomsten met die van Jagger. It's all right zou zo door de Stones destijds uitgevoerd kunnen worden. Wel denk ik dat Morrison meer Soul in zijn nummers legt, waardoor het toch echt zijn handtekening heeft.
De achtergrond vocalen verzorgt door The Sweet Inspirations zijn Morrison's eigen I Three's zeg maar. Triviaal detail; Cissy Houston die daar in mee doet is de moeder van Whitney. Ze heeft ook in de achtergrondkoortjes meegezongen bij Elvis en Aretha.

Bij Van Morrison merk ik, krijg ik vaak een soortgelijk gevoel, als dat ik heb bij Bob Marley. Niet zozeer in de muziek alswel de 'vibe'. Morrison legt zo een energie in zijn muziek, dat het mij een weldaad is. De spirit of Jah zeg maar en Morrison is er ook eentje van the Lord.

Hé, Madjack71, ik bèn ook een Morrison liefhebber. Ik heb dat met periodes.
Soms luister ik geen maanden ernaar, en dan weer een periode dat ik in hevige Morrisonsferen zit.
Momenteel bevind ik mij in een Van-The-Man herbelevingsperiode, dus ik zal vaker Van draaien.

Bob Marley behoort ook tot mijn absolute favorieten, ik verzamelde de laatste jaren al zijn albums, vaak in deluxe versies (sprak de gèk! ) en ik heb dat ook met Marley, jawel.
Morrison en Marley, de vibes tellen, voor mij ook. Vààk besef ik de helft niet waarover een liedje gaat, omdat ik teveel in de groove van een song verkeer, bij Marley nog iets méér dan bij Morrison.

Nou, zo ontdek je hier vaak toch gelijklopende passies bij andere users, héél leuk is dat!

Klopt het trouwens dat Van the Man hier destijds niet zo blij mee was? Ik las ergens dat dit buiten zijn goedkeuring is uitgebracht. Desalniettemin ben ik toch wel blij dat dit gebeurd is. Alleen al voor die afwijkende versie van Beside You, wat zo ongeveer mijn lievelingsnummer van Astral Weeks is.

Ik ga toch maar eens achter The Bang-masters aan die Pieter Paal hier eerder voorstelde, lijkt me zeer de moeite waard.

Lelijke hoes maar een mooie plaat. Klopt het dat de Brown Eyed Girl-versie van deze plaat een andere mix is dan degene die je vaak op verzamelaars tegenkomt? Steeds als ik de TB-Sheets uitvoering hoor, valt me de mannenstem in het koortje op (Shalala lalalala latida)

Naar aanleiding van het verschijnen van het goede nieuwe album weer eens een paar oude titels opgezocht in mijn cd-kast. Als ik mij goed herinner was dit album een van de eerste Van Morrison-cd's die ik kocht. Ik heb de eerste uitgave op Bellaphon uit 1985. Alle nummers staan ook op de veel uitgebreidere compilatie Bang Masters (1991) die om die reden te prefereren is.

Destijds was ik nogal onder de indruk van dit album. Morrison is hier nog een beetje zoekende naar een nieuwe vorm, zo is mijn indruk. Mooiste nummers vind ik T.B. Sheets (mooie bluesharmonica) en het onverslijtbare Brown Eyed Girl, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat het geen toeval is dat ik dit album sinds de invoering van de Euro of daaromtrent niet meer beluisterd had.

een soort van "Best of" van zijn vroege opnames uit 1967. de periode dat songwriter/producer Bert Berns (Bert Russell) Van Morrison naar Amerika haalde en een contract liet tekenen op zijn BANG label, vernoemd naar hemzelf en collega's (Bert, Ahmet, Nesuhi & Gerald).

5 tracks (1,5,6,7 en verschenen op zijn solo debuut album "Blowin' Your Mind" (1967) en de overige 3 tracks op "Bang Masters", wat inderdaad de beste compilatie is van zijn "Bang" label jaren.

de voorstudies of vroege versies van "Beside You" en "Madame George" zijn aardig en interessant voor de liefhebber, maar halen het niet bij de definitieve versies op zijn album "Astral Weeks".

"T.B. Sheets" en de hit "Brown Eyed Girl" zijn de uitschieters. jammer dat het catchy "Spanish Rose" dat ook op zijn debuut "Blowin' Your Mind" verscheen, op dit album ontbreekt.

Album werd geproduceerd door Bert Berns
Recorded at A&R & Century Sound Studios, New York City, New York

All songs written by Van Morrison

Van Morrison: vocals
Eric Gale, Al Gorgoni, Hugh McCracken, Van Morrison, Donald Thomas: guitar
Bob Bushnell, Russell Savakas: bass
Gary Chester, Herbie Lovette: drums
George Devins: percussion, vibraphone
Artie Butler, Paul Griffin: keyboard
Artie Kaplan, Seldon Powell: flute, saxophone
Jeff Berry: tambourine, background vocals
Cissy Houston, Dee Dee Smith, Myrna Smith: background vocals

Achtergrondzang ook bekend als The Sweet Inspirations